Friend

Lahat tayo may kaibigan, ka-grup or kabarkada. Masarap ang may kaibigan kasi may napagsasabihan ka ng problema at nakakasama mo sya sa mga bagay na parehas niyong na-eenjoy. I have a group of friends. 1 year na rin kaming magkakasama, masaya, sabay kumakain at nag-aaral ng Salita ng Diyos. Pero iyong closeness or samahan hindi pa talaga ganoon kasi may mga problema at may hindi ako nagugustuhan. Kaso problema ko hindi ko naman ito masabi sa kanila. Baka kasi hindi magkasundo at puro baka ang na iisip ko. Pero 1 day hindi na talaga kinaya ng pasensya ko, kasi nakakasakit na talaga at hindi na tama. May nasaktan na at nasaktan din ako kaya kailangan ko na gumawa ng action na humingi ng advice sa aking kaibigan at ka dgroup. Nagset ako ng time at date para makapag-usap, para masabi ko sakanya dapat niyang malaman at marinig din ang advice niya sa akin. Sa totoo lang, hindi pa talaga kami gaanong close nitong kaibigan ko na ito pero dahil kailangan ng mag-usap at sa hindi ko alam paano magsimula - we prayed first. After that nag-usap na kami, this is my first time to cry in front of a man. He listen to me, I poured out my problems and pains to him. He listens, he cried and gave me some advice. We embrace each other after we talked. After that, we both can say that we are now close to each other as in close na close. Nawala na rin ang hiyaan namin sa isa't isa. We share our both desire to grow much deeper in God.

Ecclesiastes 4:9-11

9 Two are better than one,
because they have a good return for their work:
10 If one falls down,
his friend can help him up.
But pity the man who falls
and has no one to help him up!

Failed Plan..

Last month, CCF Malolos conducted a Singles Retreat in Antipolo. 1 month before the retreat I am decided na humabol na lang dahil sa schedule ko. I am one of the facilitator of the said retreat, I thought we will have an assistant like the previous retreat, kaya I thought pwede akong humabol. 1 week before the retreat God send His harvest. Dumami ng dumami ang mga participants kasama na dun ang SK. Kala ko talagang pwede ang plano kong humabol, hindi pala. Kaya naman nag-absent na talaga ako from work. Naiba ang plano ko. Noong nasa Antipolo na kami pagbaba ko ng sasakyan napa-WOW ako kasi napakaganda ng place para sa pag-share ng Gospel at pag-aaral ng Salita ng Diyos. Nagstart na ang retreat at natapat sakin ang mga SK kaya naman kinabahan pa akong lalo. Pero hindi dapat ganun, kaya I prayed to God, asked His wisdom and strength to handle the SK youths and to share the Gospel clearly. Noong nagsimula ang break out groups nagkakahiyaan pa pero ng magpakilala na sa isa't isa naging ok na at habang tumatagal naging close na kami. Kahit nga sa pagkain ay sabay-sabay kami. At ang nakakatuwa ay they accepted Jesus as they're Savior and Lord at mas nakilala nila si God ng retreat na un. Sa retreat na iyong I learned a lot of lessons. My decision fails because God has something better. I worried but God change it into joy.

Isaiah 55:9
"As the heavens are higher than the earth, so are my ways higher than your ways and my thoughts than your thoughts.